Sizin Motivasyonunuz Ne? #2

Okuma maratonumuzdaki 2. kitabımız 

Koşmasaydım Yazamazdım

Haruki Murakami

Bu kitabı da e-kitap olarak okudum. Aslında kitabın başlarında ben mi kitabı okudum yoksa kitap mı beni okudu bilemiyorum. Daha sonrasında ise kitabı okumak benim için bir arayışa dönüştü. Bende kendimi aradım bu sayfalarda.

Kitabın arka kapağında bizim için şunlar yazıyor:

"Murakami Bey, insan sizin gibi sağlıklı bir yaşam sürünce zamanla roman yazamaz hale gelmez mi?”

Arada sırada insanlar bu soruyu sorar bana. Roman yazmak, sağlıksız bir 
eylem; yazar olan kişi de sağlıklı olmak dediğimiz çemberden uzak bir yerde, mümkün olduğunca sağlıklı denemeyecek bir yaşam sürmek zorundaymış gibi. 

Biz roman yazmaya çalıştığımızda, insanlığın temelinde bulunan zehir gibi bir şeyi istemesek de çekip çıkarır, görünür kılarız. Yazarlar az çok bu zehre maruz kalır. Bu zehir işin içine girmediği sürece, gerçek anlamda yaratıcılık 
eylemi ortaya konulamaz çünkü (tuhaf bir benzetmeyle söyleyeceğim
ama balonbalığının zehirli kısmının aynı zamanda en lezzetli kısmı olmasıyla tıpatıp benzeyen bir durum galiba). Ama gerçekten sağlıksız olan şeylerle uğraşmak için insan mümkün olduğunca sağlıklı olmak zorundadır. Bu, benim tezim. Yani sağlıksız bir ruh bile, yine sağlıklı bir vücuda gereksinim duyar. İşte bu yüzden, böyle biri sanatçı olamaz, dense bile ben koşmaya 
devam ediyorum.

Haruki Murakami’den bir tutku olarak koşmak ve bu tutkuyla terbiye edilen yazma eylemi üzerine eşsiz bir metin... Koşmasaydım Yazamazdım kendini “utangaç biri” olarak tanımlayan yazarın belki de en kişisel kitabı.

Kitabın başlığı yazarın çok sevdiği başka bir yazarın öykü derlemesi kitabından esinlenilmiş.( Bu bahsettiğim yazar Raymond Carver- What We Talk About When We Talk About Love) ( Koşmasaydım yazamadım kitabının orijinal ismi Hashiru koto ni tsuite kataru toki ni boku no kataru koto, ingilizce ismi de What I Talk About When I Talk About Running)

 Ve kitap 169 sayfa.

Bu kitabı okurken zorlanmadım diyemem çünkü bu tarz kitapları okumayı oldum olası sevmemişimdir. Okumaya başlamış olmak benim için bitirme zorunluluğu getirdiğinden bende bitirdim. Kitabın sonlarına doğru okumayı istiyordum onu da itiraf etmem gerek.

Kitabın sonunda kendimi bulmadım elbet ama kendimi bulmaya bir adım daha attım.

İyi okumalar...